ομολογικός

-ή, -ό

αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στην ιδιότητα τού ομολόγου, δηλ. στην αναλογία ή αντιστοιχία γεωμετρικών σχημάτων και χημικών ενώσεων.

[ΕΤΥΜΟΛ. < ομόλογος. Η λ. μαρτυρείται από το 1840 στο Νομοτεχνικόν Ιταλοελληνικόν Λεξικόν].